Program dysponuje własnym językiem programatorskim, który umożliwia rozszerzanie możliwości systemu. Użytkownik może wytworzyć podprogramy zwane makrami. Makra mają kilka sposobów zastosowania.
Makra geometryczne umożliwiają projektowanie dwurozmiarowych krzywych i ich włożenie do edytora graficznego. W ten sposób można definiować różne specjalne kształty określone przez wzory matematyczne.
Makra technologiczne umożliwiają zdefiniować cały specjalny proces obróbki, łącznie z wygenerowaniem drogi. Mogą zawierać również pomocniczą konstrukcję kształtu przedmiotu obrabianego. Przykładem mogą być makra do specjalnych gwintów i toczenia rowków. Makra te wkłada się bezpośrednio do karty procesu w ramach wewnętrznej operacji technologicznej.
Makra są zapisywane do plików zwanych bibliotekami. Każda manipulacja z bibliotekami włącznie z przenoszeniem i kopiowaniem makr pomiędzy nimi, zapewniona jest przez przejrzystego menadżera makr sterowanego za pomocą myszy.